Skip to main content

நம்மால் ஏன் முடியாது....?

























சமுதாயத்தில் புரையோடிப் போயிருக்கும் பெரும்பாலான பிரச்சினைகளின் தீர்வுகள் முடங்கிக் கிடப்பது மனித மனங்களில் என்று நாம் உணர்ந்த போது ஜனித்த குழந்தைதான் கழுகு. வலைப்பூக்களில் கழுகின் மூலம் என்ன செய்ய முடியும் என்ற ஒரு சந்தேகமோ கேள்வியோ நம்மிடம் எப்போதும் எழவில்லை என்றாலும் எழுதி என்ன செய்து விட முடியும் என்ற பிரமாண்ட கேள்வியை நம்மிடம் தொடுத்துப் பார்க்காத ஆட்களும் இல்லை...

வரலாற்றின் மிகப்பெரிய புரட்சிகள் எல்லாம் முதலில் ஜனித்த இடம் ஒரு தனி மனித மூளை. அவை எழுத்து வடிவமாகவோ அல்லது பேச்சு வடிவமாகத்தான் பரவி ஆக வேண்டும். மீண்டும் மீண்டும் அறிவிக்கப்படும் கருத்துக்கள் கேட்பாரற்றுக் கிடக்கலாம் அல்லது ஏளனப்படுத்தப்பட்டுப் பார்க்கலாம்? யார் நீங்கள் என்று ஓராயிரம் கேள்விகள் எம்மை துளைத்தே எடுக்கலாம்..? சலனங்களைப் பற்றி கவலைப்பட்டுக் கொண்டிருந்தால் சென்றடைய வேண்டிய இலக்கின் தூரங்கள்தான் அதிகப்பட்டுப் போகும்...

கடந்த 50 வருட சமூக அரசியலால் என்ன சாதிக்க முடிந்தது? ஜனநாயகப் போர்வையில் நாம் சுழன்று கொண்டிருந்தாலும் அதிகாரம் எல்லாம் ஒரு இடத்தில் குவிந்துதானே கிடந்து போகிறது. அதிகார வர்க்கம் எப்போதும் தனது ஆக்கிரமிப்பு கால்களை கொண்டு நம்மை நசுக்கி மிதிக்கத்தானே செய்கிறது.

மாறி மாறி வாக்களித்து வாழ்க்கையில் என்ன செழிப்பினை நாம் இதுவரையில் கண்டிருக்கிறோம். நம்மைச் சுற்றி இருக்கும் எல்லா அவலத்திற்கும் ஏதோ ஒரு காரணத்தை கையில் பிடித்த படி நாளுக்கு நாள் இறுகிப் போய்க் கொண்டிருக்கும் ஒரு சமுதாயத்தின் அங்கத்தினன் என்பதை விட வேறு என்ன மிகப்பெரிய மாற்றங்களை நாம் சந்தித்து விட்டோம்.

மாற்றங்கள் என்று நாம் சுட்டிக் காட்டுவது எல்லாம் உலக வளர்ச்சியில் ஒரு சதவீதம் கூட கிடையாது என்பதை வசதியாய் மறந்து போய்விடுகிறோம். வாழ்க்கையில் எப்போதும் நம்மை உயர்த்திக் கொள்ள நமக்கும் மேலே இருப்பவர்களை நாம் பார்த்து அந்த அளவிற்கு நம்மை உயர்த்திக் கொள்ள நாம் உழைக்க வேண்டும், கஷ்டங்கள் வரும் போது நமக்கு கீழே இருப்பவர்களைப் பார்த்து நாம் திருப்திப் பட்டுக் கொள்ள வேண்டும்.

வளர்ந்த நாடுகளில் இருக்கும் டெக்னிகாலிட்டியையும், மனநலத்தையும், சுத்தத்தையும், ஒப்பிட்டுப் பார்த்து அந்த நிலைமைக்கு எம் மக்களைக் கொண்டு செல்ல வேண்டிய அரசாங்கம் நம்மை விட வளர்ச்சியில் குறைவாக இருக்கும் நாடுகளோடு ஒப்பிட்டு நம்மை திருப்திப் பட்டுக் கொள்ளச் சொல்கின்றன. ஆக்கப்பூர்வமனா திட்டமிடல்களை ஒருபோதும் செய்யாத மத்திய, மாநில அரசுகளுக்கு எல்லாம் தத்தம்கட்சிகளை எப்போதும் காட்சிப் படுத்தி வைத்துக் கொள்ள வேண்டியே ஒரு கவர்ச்சி அரசியலைத்தான் எப்போதும் செய்து கொண்டிருக்கின்றன.

இந்த நாட்டில் இனியும் அரசியல்வாதிகள் மாறுவார்கள் என்று நாம் எண்ணிக் கொண்டிருப்பதும் அவர்கள் மாற வேண்டும் என்று தெருவில் இறங்கி கோசங்கள் போடுவதும், போராட்டங்கள் என்ற பெயரில் சாமனியர்களின் அன்றாட வேலைகளைத் தடைப்படுத்திக் கொண்டு தெருவில் நின்று வாழ்க, ஒழிக கோசம் போடுவதும் தோற்றுப் போன வழிமுறைகளாகும்.

உதவிகளைப் பொருளால் செய்து, செய்து ஒரு சோம்பேறித்தனமான சமுதாயத்தை உருவாக்கி விட்டது அரசியல்வாதிகளுக்கு வசதியானதாய் இருக்கலாம் ஆனால் சமுதாயத்திற்கு? கடந்த தலைமுறையான நமது பெற்றோர்கள் மற்றும் தாத்தா பாட்டிகள் எல்லாம் ஏதோ ஒரு சமப்பட்ட வாழ்க்கை முறையில் வாழ்ந்து சென்று விட்டனர். அப்படியான ஒரு சூழலை கடந்த தலைமுறை தலைவர்களும், வழிகாட்டிகளும், சூழல்களும் செய்துவிட்டிருந்தனர்.

சரியாய் நமது காலத்தில் புரையோடத் தொடங்கியிருக்கும் இந்த குருட்டு அரசியலையும், அதன் விளைவுகளையும், புறச்சூழல் பற்றிய தெளிவுகளையும் கைக்கொண்டு நாம் நகர வேண்டியது, அதுவும் போர்க்கால அடிப்படையில் நாம் இயங்க வேண்டியதின் அவசியத்தின் பின்னால் யார் நிற்கிறார்கள் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா?

" நமது பிள்ளைகள்....."

நமது பிள்ளைகளுக்கு அரசியலும், அதன் சுயநல போக்குகளும், மக்களின் பொறுப்பில்லாத சுயநலங்களும் கூடி கொடுக்கப்போகும் பரிசு என்ன தெரியுமா?

தண்ணீர் பற்றாக்குறை
மின்சாரமின்மை
சாதி & மத அரசியல்
வறுமை
நெரிசல்
சுகாதாரமின்மை
பெயரிடப்படாத நோய்கள்
வறட்சி


இப்படியாக தொடர்ந்து கொண்டே போய் சுவாசிக்க நல்ல காற்று இல்லாமலும், மாரல் வேல்யூஸ் என்றால் என்ன என்று அறியாமலும், கடவுள், சாமியார், மூடநம்பிக்கைகள் என்றெல்லாம் தொடர்ந்து சின்னா பின்னப்பட்டு வறுமை சூழ அந்த வறுமையைப் போக்க, பணம் சேர்க்க பல வழிகளையும் கையாண்டு அப்படியான ஒரு ஓட்டத்தில் உறவுகள், பாசம், என்று எல்லாவற்றையும் தொலைத்து ஒவ்வொரு மனிதனும் தனித்தனியாய் தனிமைப் பட்டுப் போய்....

நினைத்துப் பார்க்கவே கொடூரமாய் இருக்கும் விளைவுகளை பற்றி நான் மேற்கொண்டு பேசபோவதில்லை...நீங்கள் கற்பனை செய்து பாருங்கள்.

இவற்றுக்கெல்லாம் எங்கே போய் போராடுவீர்கள்? யாரைக் குறை சொல்வீர்கள்? தெருவிலே குப்பையைக் கொட்டுவதும், அதை அள்ளிச் சென்று துப்புரவு செய்யமால் இருப்பதும் அரசாங்கத்தின் பிரச்சினை என்று எடுத்துக் கொண்டோமானால்.....விளைவுகள் எல்லாம் யாரின் பிரச்சினைகள்?

பணம் வாங்கிக் கொண்டு ஓட்டுப் போடுவதால் வரும் விளைவுகளைக் கொண்டு நொந்து கொள்கிறீர்களே அந்த பிரச்சினைகளின் மூலகர்த்தா நீங்கள்தான் என்று உங்களுக்குத் தெரியுமா? வாகனத்தினை பழுதுபார்க்காமல் காசு கொடுத்து தேர்ச்சி செய்து வாகனத்தினை ஆர்.டி.ஓ ஆபிசில் புதுப்பித்துக் கொள்கிறோமே....எவ்வளவு பெரிய தீமையினை சமுதாயத்தில் விதைக்கிறோம் என்று அறிந்துதானே செய்கிறோம்...?

சமூகம் என்பது மனிதர்களின் கூட்டம். மனிதர்கள் எல்லாம் நீங்களும் நானும்...நம்மைச் சுற்றியிருப்பவர்களும்....! நம்மைச் சுற்றியிருப்பவர்களிடம் நம்மால் ஆன கருத்துக்களைப் பரப்புரை செய்வதும், ஏதோ ஒரு கட்சிக்கு விசுவாசமாய் இருக்கும் போக்கினை விட்டு சமுதாயத்திற்கு நல்லவை செய்யும் கட்சியையும், மனிதர்களையும் சூழலுக்கு ஏற்றார் போல ஆதரிக்கும் சுதந்திர மனப்பான்மையை விதைப்பதும்....

நம்மையும் நம்மைச் சுற்றியும் எப்போதும் சுகாதரத்தை பேணுவதின் அவசியத்தையும், பிள்ளைகள் பெற்றுக் கொள்வதிலும் அவர்களை வளர்ப்பதிலும் இருக்கும் மிகப்பெரிய கடமை உணர்ச்சியையும், பொருள் ஈட்டுவதில் காட்ட வேண்டிய நேர்மையினையும், தனக்கு வசதி என்று லஞ்சம் கொடுத்து வேலைகளை முடித்து விடுவதால் அதை வழமையாகக் கொள்ளும் அதிகாரிகளும் அரசியல்வாதிகளும் உருவாகி விடுகிறார்கள் அதனால் அதனை முறித்துப் போடுங்கள் என்ற உண்மையினையும்,

சட்டத்தை மதிக்க வேண்டியது அரசு மட்டுமல்ல பொதுமக்களாகிய நாமும்தான் என்றும், மதங்கள் எல்லாம் மனிதனை வழிநடத்த மனிதர்களால் ஏற்படுத்தப்பட்ட வழிமுறைகள்தான், தனியே கடவுளர் என்று யாரும் கிடையாது உங்களின் மன வலிமையும், கருணையும்தான் கடவுளர்கள் என்ற கடவுள் தன்மைகள் பற்றிய உண்மையையும், சாமியார்கள் என்று பணம் கேட்பவர்கள் எல்லாம் சாகடிக்கப்பட வேண்டியவர்கள் அவர்களால் உங்கள் வாழ்க்கையை எள் அளவும் மாற்ற முடியாது என்றும்....

திரும்ப திரும்ப கூறுங்கள். இப்படியெல்லாம் கூற பணம் தேவையில்லையே...? பொருள் தேவையில்லையே....? கூட்டம் தேவையில்லையே....? இயக்கம் தேவையில்லையே....?இப்படியெல்லாம் நாம் நகர்கையில் பெரியவர்கள் சொல்லிச் சென்ற எல்லா நல்ல கருத்துக்களையும் நமக்குள் தேக்கி நகர்கையில் தனிப்பட்ட நமது சித்தாந்தம் இதுவென்று நாம் சொல்லிக் காட்ட வேண்டியதும் இல்லையே....

சித்தாந்தங்கள், சித்தங்களில் இருந்து பிறந்தது ஆனால் வாழ்க்கை எப்போதும் இருப்பது. வாழ்க்கையை மெருகூட்ட ஏன் ஒரு கட்டுக்குள் நாம் நிற்க வேண்டும். எங்கே எப்போது யார் நல்லது பகின்றாலும், எந்த புத்தகம் உண்மை சொன்னாலும் எந்த மதம் சத்தியம் பகின்றாலும் எடுத்துக் கொண்டு நகர்கையில் நாம் வலுவானவர்களாகத்தானே ஆவோம்...?

எந்த செயலையும் செய்யும் போது ஏன் செய்கிறோமென்ற உணர்வோடு உணர்ந்து செய்வதுதானே விழிப்புணர்வு....? ஆமாம் கழுகு இதைத்தான் இப்போது எழுத்து வடிவில் செய்து கொண்டிருக்கிறது. கழுகு என்பது ஏதோ பத்தோடு பதினொன்றாவது வலைப்பூ அல்ல, கழுகு குழுமமும் அப்படியே....

கழுகு என்பது ஒரு அமைப்பு அல்லது தனி நபர் வலைப்பூ என்பதெல்லாம் கிடையாது. கழுகு சமூக விழிப்புணர்வு கொண்டவர்கள் மேலும் அவற்றை எல்லோருக்கும் எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்று நினைப்பவர்கள் அனைவரையும் கழுகாகத்தான் பார்க்கிறது. சமுதாயத்திற்கும் சுற்றியிருப்பவர்களுக்கும் ஏதோ ஒன்றைப் பகிரவேண்டும் என்று எண்ணுபவர்களை எல்லாம் ஒருமித்து கருத்துக்களை பகிரும் ஒரு களமாகத்தான் அது இருக்கிறது.

கழுகு வலைத்தளத்தினை நீங்கள் வாசியுங்கள்.....! கழுகு பற்றி அறியுங்கள்....! கழுகோடு இணைந்திருங்கள்....! உங்களின் மனசாட்சிகள் சரி என்று சொன்னால்...கழுகு குழுமம் என்னும் விவாதக் களத்தில் இணையுங்கள்....!

சமுதாயத்திற்கான சேவை என்பது பொருள் கொடுப்பது மட்டுமல்ல.. தோழர்களே....! நமது அறிவைக் கொடுப்பதும், அனுபவத்தை பகிர்வதும் மிகப்பெரிய சேவைகளே....! கழுகிற்கான மீண்டும் ஒரு அறிமுகத்தினை இந்தக் கட்டுரை மூலம் உங்களிடம் பகிர்ந்திருக்கிறேன்...

ஒன்றிணைவோம்...செயல்படுவோம்....தெளிவான, செழுமையான சமுதாயத்தின் அங்கமாவோம்!!!!

கழுகு பற்றி அறிய - www.kazhuku.com

கழுகுடன் தொடர்பு கொள்ள - kazhuhu@gmail.com


தேவா. S

Comments

Popular posts from this blog

ஆனந்த யாழை மீட்டுகிறாய்.....!

ஒரு அடைமழை நாளில் அதன் சாரலை வாங்கிக் கொண்டு வாசலோரம் அமர்ந்திருக்கையில் கிடக்கும் சுகமொன்றை நீ பிறந்த அன்று உணர்ந்தேன் என் மகளே...! கனவுகளோடு வாழ்க்கையைத் தொடங்கியவனின் மடியில் வந்து விழுந்த கவிதையொன்று என் கண் முன்னே வளர்ந்து நின்று அன்பினால் என்னை ஆளும் விந்தையொன்றை காலம் எனக்கு சமைத்துக் கொடுத்ததடி பெண்ணே உன் வடிவில்..! உன் செல்லக் கோபங்களும், தொடர்ச்சியான கேள்விகளும், ஆளுமையான அதிகாரமும் தீர்ந்தே போகாத நேசமும் என்று இறவனின் கரங்கள் நேரடியாய் என்னை ஆசிர்வதிக்கும் அலாதி சுகத்தை நீதானடி எனக்கு எப்போதும் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறாய்... ஜடை பின்னுமளவிற்கு உனக்கு முடி வளர்ந்திருந்த தினமொன்றில் நீ கவிதையாய் தலை துவட்டிக் கொண்டிருந்த அந்த கன்னிக்காட்சியை என் விழிகள் விரிய பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்....உன்னை இழுத்து அணைத்து உச்சி முகர்ந்து உனக்கான முதல் ஜடையை ஆசையாய் நான் பின்னிப் பார்க்கையில் ஆசையாய் தாயொருத்தி முதன் முதலாய் தன் குழந்தைக்கு முலை பொறுத்தி பாலூட்டும் சுகமொன்றை உணர்ந்தேன் என் மகளே...! உன் பிஞ்சு விரல்களில் நான் நகம் நறுக்கும் தருணங்களில் எல்

குணா....!

இந்தப் படம் வந்த 1992ல் எனக்கு பைத்தியக்காரத்தனமான படமாகத் தோன்றியது. முழுப்படமும் அபத்தமாய் தெரிந்தது. குணாவுக்கும் அபிராமிக்குமான காதல் காட்சிகள் மட்டும் கொஞ்சம் சலிப்பில்லாமல் தோன்றியது. மற்றபடி சுத்தமாய் பிடிக்காத ஒரு திரைப்படமாய்த்தான் குணா எனக்கு இருந்தது. காலங்கள் கடந்து இங்கும் அங்கும் பயணித்து ஏதேதோ காரியங்கள் அழிந்துபோய் காரணங்களை பிடித்துத் தொங்கிக் கொண்டிருந்த ஒரு உன்மத்த நிலை ஓய்ந்து போய் குணாவை இப்போது பார்க்கும் பொழுதுதான் புரிகிறது ஜீனியஸ் என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம் என்னவென்று. கமல்ஹாசன் என்னும் நடிகனுக்குள் இருக்கும் தேடல்தான் நிஜமான ஆன்மீகமாய் இருக்க முடியும் ஆனால் அதை கமல் ஆன்மீகம் என்று ஒத்துக் கொள்ளமாட்டார். ஆன்மீகம் என்ற பதம் இப்போது எங்கெங்கோ யார் யாருக்கோ வெவ்வேறு காரணங்களுக்காகப் பயன்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் இந்தக் காலச்சூழலில் எனக்கும் கூட இந்த ஆன்மீகம் என்ற வார்த்தைப் பயன்பாடு கொஞ்சம் குமட்டிக் கொண்டுதான் வருகிறது. தேடலில் இருப்பவர்கள் தேடிக் கொண்டிருப்பவர்கள், இது எதனால், இதன் காரணம் என்ன? எனக்கு இப்படித் தோன்றுகிறதே ஏன்?  இந்த உடலுக்குள் தோன்றும் பல

இரவு...!

இரவுகளின் நீட்சிகள் படம் போல பகலிலும் தொடரும் ஒரு அற்புத அனுபவம் வாய்த்திருக்கிறதா உங்களுக்கு...? ஆமாம் இரவு எப்போதும் அலாதியானது...அதுதான் சத்தியத்தின் முகமும் கூட..வெளிச்சத்தின் மூலம் இருள்....! எல்லா ஒளிகளின் கருவறை. ஆதியில் இருந்தது இருளான சூன்யம்...சுன்யம்னா சலனமற்ற...ஒரு சப்தமில்லா அதுதான் எல்லாவற்றின் கருவறை. எதுவெல்லாம் ஜனிப்பிக்கிறதோ அதுவெல்லாம்...தாய் என்று சொல்வது எல்லாம் பெரும்பாலும் உருவாக்குவதலோடு அரவணைத்தலோடு சேர்ந்துதான் பார்க்கிறோம். பிரபஞ்ச மூலம் தாய். எல்லாவற்றையும் ஜனிப்பித்து, மரணித்து தன்னுள் அடக்கி வியாபித்து நிற்கும் பெருஞ்சக்தி. இந்த மூலத்தின் நிறம் இருளான சப்தமில்ல நிசப்தம். இந்த சாயலைத்தான் நான் இரவுகளில் பார்த்து லயித்துப் போய் அதோடு உறவாடுதல் ஒரு அலாதியான சுகத்தை எனக்கு கொடுத்து இருக்கிறது..உங்களுக்கும் கொடுக்கலாம் கொடுக்காமலும் இருக்கலாம்......அவரவர் மனோநிலை சார்ந்த விடயம் அது. இச்சைகள் தொலைத்த ஞானி போல சப்தங்கள் தொலைத்த இரவுகளை எப்போதும் காதலிக்கிறேன்.நிலவிருந்தால் ஒரு கதை சொல்லும் நிலவற்றிருந்தால் வேறு கதை சொல்லும்..சிரிக்கும் நட்சத்திர கூட்டமோ...தூரத்த